Gençlik Yıllarımda Müzik

9. Sınıf, biraz delikanlılık başlangıç dönemine geldi. O yıl (1955) meşhur 6 Eylül olayları oldu. Tam ikmal imtihanları zamanına denk düştü. Benim o yıl iki dersten ikmalim vardı. Edebiyat ve Mal Bilgisi. Eylülde iki dersi de veremeyip sınıfta kaldım. Bütün Fransızca dersleri geçmiştim ama, o 2 ders yüzünden bir yıl kaybettim.

Galatasaray Lisesinde, İlk 9 a kadar yatılı olarak devam ediyordum. Sınıfta kalınca, ikinci 9 da aileme daha fazla yük olmamak için yatılılıktan gündüzlüye döndüm. Ailemle de anlaşmaya vardım. Haftalık vs. olarak bir maddi yardım almayacaktım, ama profesyonel müzik hayatına başlayacaktım.


1956 yılı, 18 yaşında iken, iş hayatımın başlangıç yılı oldu. Moda Deniz Klubü Muhasebe ofisinde memur olarak işe başladım. 1950-1960 yılları arasında İstanbul’da birçok yabancı orkestra çalışırdı. Bunlardan bir tanesi de 1956 yılı yaz aylarında Moda Deniz Klubünde çalardı. O zamanların yabancı orkestralarını şöylece sıralayabilirim. Don Marino Baretti orkestrası Hilton otelinde çalışırdı. Queen Romero orkestrası Moda Deniz klubünde çalardı. Luis Alberto del Parana, yani Los Paraguayos triosu Turizm Bakanlığı’nın işlettiği Yeniköy Sait Halim Paşa yalısında çalardı. Renzo Locatelli orkestrası Kervansaray gece klübünde çalışırdı. Zamanın müziğe tutkun bir genci olarak bu orkestraları çalıştıkları yerlere arkadaşlarla birlikte gider dinlerdim, örnek alırdım. Tabii, Moda Deniz Klübünde Queen Romero orkestrası ile karşılaşınca olay iyiden iyiye tetiklenmiş oldu. Öyle ki. Gündüz mesai saatlerinde Muhasebe Ofisinde çalışırdım. Akşamları tekrar kulübe gidip orkestrayı dinlerdim. Tabiatiyle, tüm orkestra üyelerini tanır, onlarla iyi ilişki kurardım. Allahtan aralarından iki kişi iyi Fransızca konuşurlardı. Onlardan nota alırdım. Elle yazarak kopya eder ertesi gün notayı iade ederdim.


O günlerde, bir hafif müzik ve dans orkestrası nasıl çalışır? Hep inceledim, etkilendim. Yaz sonunda bir topluluk kurulması için çalışmalara ve temaslara başladım. Liseden devre arkadaşım Rahmetli Okyay Öke ile ilk adımların atılması için mutabakat sağladık. Lise dışından iki arkadaşın katılması ile bir amatör topluluk kurmuş olduk. İlk kez, Moda Burnunda Devriye Sokak köşesinde bulunan Rainbow oteli lokalinde işbaşı yaptık. İşletici paramızı zamanında vermediği için bir ay sonra ayrıldık. Esas ciddi işimiz, 1956 sonbaharında Riviera otelinde oldu. Riviera oteli, Kurbağlıdere ağzında, sahile bakan bahçesinde içinde deniz suyu olan yüzme havuzlu modern bir oteldi. Kadıköy’ün ilk turistik otel tesisi idi. 6 ay süre ile Cumartesi ve Pazar akşamları, 20:00-23:00 arası bu otelin restoranında çalıştık. Orkestra bu defa takviyeli oldu. Piano, gitar, akordeon, bateri ve solist olmak üzere 5

kişiden oluşuyordu ve bir örnek kıyafetlerimiz vardı.


Profesyonel müzik hayatım ciddi olarak başlamış oldu. Böylece, ben 9-10-11 ve 12 sınıflarda Galatasaray Lisesinde öğrenci iken, hafta sonlarında müzisyenlik yaparak para kazanıyordum. Orkestra olarak, özellikle Kadıköy yakasında hep çok iyi yerlerde çalıştık. Şöylece sayabilirim: Rainbow oteli, Riviera oteli, Marmara Yelken Klübü, İstanbul Yelken Klübü, Feneryolu sitesi gece klübü, Bakırköy Tüccarlar Klübü, Turizm Bakanlığı Turistik Tesisi Kilyos oteli, Moda Deniz Klübü, Lozan Klübü. Ayrıca ekstra işlere de gidiyorduk. Örneğin, iki kez Turizm Bakanlığı Abant Oteli, birçok kez Taksim Belediye gazinosu gibi. Tüm bu yıllarda orkestranın solisti çok genç yaşta deniz kazasında kaybettiğimiz devre arkadaşım Rahmetli Okyay Öke ile birlikte olduk. 1957 de sınıf arkadaşım Rahmetli Ergun Otmar, baterist olarak katılmıştı. 1957 den sonra, orkestra kompozisyonu şöyle idi: Piano, Elektrogitar, akordeon, bateri ve solist. Orkestranın repertuarı, zamanın en popüler İngilizce, Fransızca, İtalyanca ve İspanyolca şarkılarından oluşuyordu. Tabiatile, bir örnek yepyeni kıyafetlerimiz de vardı. Aşağıdaki resim, 31 Aralık 1960 da yeni giysilerimiz ile Lozan Klüpte düzenlenen yılbaşı balosunda çekilmiştir.

Bu birlikte çalışmalar, 1962 yılına kadar devam etti. O yıl yaz ayları için iş bulamadık. Ben, karşıma çıkan bir fırsatı değerlendirerek Deniz Yollarının Akdeniz'de turistik seferler yapan Karadeniz Gemisinin orkestrasına dördüncü kişi olarak dahil oldum. Orkestrada kontrbas çaldım. Pire, Napoli, Cenova, Marsilya, Barselona, İskenderiye ve Beyrut limanlarına uğrayan gemide dört ay süre ile çalıştım. Bu süreç, yaşam biçimimi şekillendiren en önemli faktörlerden biri oldu. Dünya görüşüm değişti. 1960 ların Türkiye'sinde, 24 yaşında üniversite öğrencisi bir genç olarak ilk kez yurt dışına çıkıyorum, şaşırıp kalıyorum. Bugünün gençleri böyle bir deneyimin önemini ene anlarlar, ne dinlerler. Gülüp geçerler. Ama benim için bu olay, 1962 yılında hayatımı değiştiren etkin bir anıdır. Sonraki yıllarda, 1963 de İtalya'da Genova'da staj dönemi, 1964 ve 1965 de ailemiz için inşaat işleri, 1966-1968 yıllarında iki yıl Bosfor Turizm şirketinde rehber olarak yurt dışı seferleri devam etti. Müzikle iç içe olan hayatım 1963 yılından sonra, kısa bir ara dönem hariç, tamamen durdu. Bu kısa dönemden bahsetmek isterim.

Nisan 1968 de Yedek Subay olarak askerlik görevime başladım. Eğitim yerimiz, Bursa'da önceleri Işıklar Askeri Lisesi, bizim dönemimizde de Yedek Subay Okulu olan tarihi bina idi. Adı Personel okulu idi. Okula teslim olduk. Akşamında bir duyuru ile karşılaştık. "Müzisyenler falanca sınıfta toplanacaklar" emri geldi. Toplandık. Baktım ki, gelen birkaç kişi arasında, bir şarkıcı, bir elektrogitarcı, bir basçı ve bir de akordeonist olarak ben varım. İş anlaşıldı. Zaten biraz sonra nöbetçi subay geldi. Okul komutanı paşanın talimatını iletti. Yedek Subay Okulunun orkestrası kurulacaktı. Emir demiri keser! Biz hemen kolları sıvadık, çalışmalara başladık. Önümüz yaz, Mudanya'da bulunan askeri kampta hafta sonlarında müzik yapacaktık. Tabiatiyle, orkestra şekillendirildi, yaza hazır hale getirildi. Biz dört arkadaş, emir geldikçe hafta sonlarında askeri kamp yerine gidiyor, müzik çalışmalarımız sürdürüyorduk. Kampta 30 Ağustos Zafer Bayramı dolayısiyle balo düzenleneceği haberi geldi. O göreve özel olarak hazırlandık. 30 Ağustos 1968 günü sahnemizi aldık. Alttaki resim, içinde yer aldığım Yedek Subay Okulu Hafif müzik orkestrasının 30 Ağustos 1968 günü çekilen bir resmidir. Ben orkestrada akordeon çalıyordum. Parçalar göre, resimde saksafon çalan arkadaş ile değişim yapıyorduk. Çünkü, o arkadaş aslında kontrbasçı idi.

Bir ay sonra Asteğmen olduk. Kuralar çekildi. Okuldan ayrılarak görev yerlerimize gittik. Bir yıl altı ay, Maraş'ın Andırın İlçesi Askerlik Şubesinde teğmen olarak görev yaptım. Askerlik görevimin bitmesine 10 gün kala, İstanbul'dan ailemden haber geldi. "Acele gel, İtalyanlar otomobil fabrikası kuruyorlarmış, İtalyanca bilen elemana acele ihtiyaç varmış, seni bekliyorlar" . Haber çok güzeldi. Gerçekten, hemen İstanbul'a döndüm, Şirketin Genel Müdürlüğüne gittim. Yapılan görüşme sonunda kabul edildim. Nisan 1970 de Tofaş Türk Otomobil Fabrikası Genel Müdürlüğünde İdari İşler elemanı olarak göreve başladım.


28 yıl süren görev ve bu arada evlilik, 21 yıl süren Galatasaray Eğitim Vakfı Genel Sekreterlik görevleri, beni fiili müzik olayından tamamen ayırmış oldu. Ama dinleyici ve takipçi olarak hep devam etti.


Zamanlar akıp gitti. 2002 yılı sonunda Galatasaray Eğitim Vakfından ayrıldıktan birkaç yıl sonra, olay yeniden canlandı. Emeklilik yıllarını kapsayan bu serüveni ayrı bölümde ele almak gerekti: GSL Vista Orkestrası. Tamamen ayrı bir konu başlığı altında bulacaksınız.


Bu web sitesi, tarihi değeri olan bilgiler ve örnek niteliğindeki yaşanmış olayları içermektedir. Ayrıntıları bilinmeyen veya önemsenmeyen çok özel ve çok önemli oluşumlar anlatılmaktadır. İlgi duyanların ve araştırma yapanların çalışmalarına ışık tutması ve yardımcı olması amaçlanmıştır.